Lo let la ka kiangah

Mahriak tea kan dawn chang ni hian,
Hring ka chan ka tan tahkhua sei thlawn;
Aiang i cham, kan hlimlai ni te,
Duhte’n buan ang pawma kan lenlai.

Lengzawng hlimte’n an leng,
Nuihiau chawnbanah kaiin;
Thinlai a na ngei, kei ka tan tahna mai,
Tu’n min sel lo sela, van a duai ka hringnun hi,
Hnemtu ngaiin awmhar nichhun ka hmang thin;
Min hnemtu awm maw?

Aw, lo let la ka kiangah, ka chan min dawnpui la,
Nang ngaih vang ka awmhar luaithlipui nul reng hi;
Aw, min dawn pui t’u,
Hmangaihin i tangah nemte’n min chawi leh la;
Karah daltu, seltu leng zawng sirah hnawlin,
Aw, lo let la, nang ngaih ka tahlai reng, aw, a bang ngei ang.

Dawnin thinlai a dam thei mawlh lo,
Engtin tuar ang maw ka hringnun hian?
Han dawn ve la, kan hlimlai ni te,
Auh kir rual lohin an liam ang maw?